آموزش مثبت گرایی به شیوه ی گروهی بر بهزیستی روان شناختی و تحمل مشکلات در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی همدان

•   آرشیو : نسخه پاییز 1399
•   نوع مقاله : پژوهشی
•   شناسه دیجیتال (DOI) :
•   کد پذیرش : 1983
•   موضوع : موضوعی تعریف نشده!
• نویسنده/گان : میترا مجذوبی، حمزه قپانوری، رضوان نوری علمی
•   چکیده :
  پژوهش حاضر به بررسی آموزش مثبت گرایی به شیوه ی گروهی بر بهزیستی روان شناختی و تحمل مشکلات در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی همدان پرداخت. پژوهش حاضر نيمه‌آزمايشي از نوع پژوهش‌هاي مداخله‌اي مي‌باشد. طرح پژوهش مورد استفاده در اين پژوهش، طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه كنترل نابرابر است. اين طرح از دو گروه آزمودني تشكيل شد كه هر دو گروه دوبار مورد اندازه‌گيري قرار گرفتند. اولين اندازه‌گيري قبل از مداخله با اجراي يك پيش‌آزمون و دومين اندازه‌گيري با اجراي يك پس‌آزمون بعد از مداخله بر گروه آزمایش صورت گرفت. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان است. نمونه آماری این تحقیق به روش خوشه‌ای بود که 30 نفر به صورت تصادفی (15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل) انتخاب شدند. متغییر تحمل مشکلات با پرسشنامه كانر و ديويدسون (2003)، شامل 25 سوال و متغیر بهزیستی روانشناختی توسط پرسشنامه ریف در سال 2006 سنجیده شد. آموزش روان‌شناسی مثبت‌گرایی گروهی شامل هشت جلسه آموزشی60 دقیقه¬ای و هفته¬ای یک جلسه که بر اساس روش¬ کابو و همکاران (2011) است. سرفصل جلسات آموزش روان‌شناسی مثبت‌گرایی گروهی عبارتند از: هفته اول: ایجاد ارتباط اولیه- هفته دوم: بررسی عوامل موثر بر زندگی سالم- هفته سوم: بازسازی شناختی- هفته چهارم: آموزش مثبت نگری- هفته پنجم: افزایش افکار و خودگویی‌‌‌های مثبت– هفته ششم: بازخوردهای مثبت- هفته هفتم: بیان اهمیت نسبی نقاط قوت- هفته هشتم: جمع بندی بیان احساسات. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد آموزش‌های مثبت‌گرایی منجر به افزایش سطح انگیزه و امید به زندگی در نزد افراد شده و این امر می‌تواند علاوه بر ارتقای سطح تحمل مشکلات در نزد آنان، میزان سلامت روانی و بهزیستی روان‌شناختی را برای افراد به ارمغان آورد.
•   کلید واژه : آموزش مثبت گرایی، بهزیستی روانشناختی، تحمل مشکلات.
•   Title : Teaching positivism in a group way on psychological well-being and enduring problems among students of the Islamic Azad University of Hamadan
•   Abstract :
  The present study examined the teaching of positivism in a group manner on psychological well-being and tolerance among students of the Islamic Azad University of Hamadan. The present study is a quasi-experimental type of interventional research. The research design used in this research is a pre-test, post-test design with unequal control group. The design consisted of two groups of subjects, both of which were measured twice. The first measurement before the intervention was performed by performing a pre-test and the second measurement was performed by performing a post-test after the intervention on the experimental group. The statistical population of this study includes all students of the Islamic Azad University of Hamedan. The statistical sample of this study was cluster sampling method in which 30 people were randomly selected (15 people in the experimental group and 15 people in the control group). The variable tolerance variable was measured by Connor and Davidson (2003) questionnaire, including 25 questions, and the psychological well-being variable was measured by the Reef questionnaire in 2006. Group positivity psychology training consists of eight 60-minute training sessions and one session per week based on the method of Kabo et al. (2011). The topics of group positivism psychology training sessions are: First week: Initial communication - Second week: Study of factors affecting a healthy life - Third week: Cognitive reconstruction - Fourth week: Positiveness training - Fifth week: Increasing positive thoughts and self-expression - Sixth week : Positive Feedback - Week 7: Expressing the relative importance of strengths - Week 8: Summarizing the expression of emotions. The results of statistical analysis showed that positivism training has increased the level of motivation and life expectancy in people and this can, in addition to improving their tolerance of problems, bring mental health and psychological well-being to people.
•   key words :
  Teaching positivity, psychological well-being, enduring problems
•   مراجع :
  [1] Myers, D.G., & Diener, E. (1995). Who is happy? Psychol. Science, 6, 10-19.
  [2] ستیر، ویرجینیا (1972). آدم سازی. ترجمه بیرشک بهروز (1388)، تهران: رشد
  [3] پورجعفری، الهام؛ مطهری نژاد، حسین (1394). بررسی مقایسه‌ای تاب‌آوری، هوش هیجانی و مؤلفه‌‌‌های آن در زنان سرپرست خانوار وزنان غیر سرپرست خانوار شهرستان شهربابک سومین کنفرانس ملی روانشناسی و علوم رفتاری.
  [4] جعفری روشن، فریبا (1391). اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر روان درمانی مثبت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نگر بر تاب‌آوری، شادکامی و سلامت عمومی زنان دارای همسر وابسته به مواد مخدر شهرستان قدس وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علامه طباطبایی - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی- [کارشناسی ارشد].
  [5] ناعمی، علی محمد )1394). تاثیر آموزش تاب‌‌آوری بر سلامت روان، خوش بینی و رضایت از زندگی زنان سرپرست خانوار. پژوهش نامه روانشناسی مثبت، 3.
  [6] Waller Margaret, A. (2001). Resilience in ecosystemic context: Evaluation of the concept. American Journal of orthopsychiatry. 71(3): 290-297.
  [7] Richardson, E. G. (2002) .The Met theory of resilience and resiliency, Journal of Clinical Psychology, 58 (3), 307-321.
  [8] Wilson, J. P., & Drozdek, B. (2004). Broken spirits: The treatment of traumatized asylum seekers, refugees and war and torture victims. In: C.E. Agaibi, J.P. Wilson. Trauma, PTSD, and Resilience. A review of the literature. Trauma, Violence & Abuse, 6 (3), 195- 216.
  [9] Seligman, M. E. P., (2002). Authentic Happiness. Using the new positive psychology to Realize your potential for lasting Fulfillment .New York. Free Press.
  [10] Seligman, M.E.P., Cskiszentmihayi, M. (2000). positive psychology: an introduction. Am psycho.55;5-14.
  [11] Cole, K. (2002). well-being, Psychological capital. And unemployment. Journal of health Psychology, 33(3), 122-139.
  [12] Duck worth , A. L., Steen, Ta, & Seligman, M. E. P. (2005) positive psychology in clinical practice. Annual Review of clinical psychology.1،639, 651.
  [13] کارآلان (1975). روان‌شناسی مثبت (علم شادمانی و نیرومندی‌های انسانی). ترجمه پاشا شریفی، جعفر نجفی زند با همکاری باقر ثنایی(1385). تهران، سخن چاپ سوم.
  [14] Conner, K. M., & Davidson, J. R. T. (2003). Development of a new resilience scale: The Conner-Davidson resilience scale (CD-RISC). Depression and Anxiety.
  [15] Ryff, C. D. (2006). Best news yet on the six-factor model of well-being. Social science Research, 35, 4, 1103-1119.
  [16] خانجانی، مهدی؛ شهیدی، شهریار؛ فتح آبادی، جلیل؛ مظاهری، محمدعلی؛ شکری، امید (1393). ساختار عاملی و ویژگیهای روان سنجی فرم کوتاه مقیاس بهزیستی روان‌شناختی ریف در دانشجویان دختر و پسر. اندیشه و فکر، 8، 32.
  [17] درگاهی اودلو، شهریار (1394). اثربخشی آموزش مبتنی بر مثبت اندیشی بر بهزیستی روان‌شناختی و کیفیت رابطه زناشویی زنان نابارور. پایان¬نامه کارشناسی¬ارشد، تهران: دانشگاه تربیت معلم تهران.
  [18] کابو، روزمایر؛ سلیگمن، مارتین؛ پترسون، کریستوفر؛ ماتو، دینر؛ چاپمن، زاک؛ تامپسون، ویلیام (2011). ارتقای سلامت روان در بهداشت عمومی؛ چشم اندازها و استراتژی‌های روان‌شناسی مثبت‌گرا. ترجمه درگاهی اودلو، شهریار، پایان¬نامه کارشناسی¬ارشد، تهران: دانشگاه تربیت معلم تهران.
  [19] مصباحی، مهدی و اصغری، رقیه (1396). اثربخشی روان درمانی مثبت گروهی بر سرمایه فرهنگی و بهزیستی ذهنی زنان سرپرست خانوار استان البرز. اولین کنفرانس بین المللی فرهنگ، آسیب‌‌‌‌‌‌‌‌شناسی روانی و تربیت.
  [20] محمودی، نادیا و باقری، حسین (1395). رابطه مثبت نگری، تاب‌‌آوری و بهزیستی ذهنی پرسنل اداره بهزیستی شهرستان ساری. سومین کنفرانس بین المللی نوآوری‌‌‌های اخیر در روانشناسی، مشاوره و علوم رفتاری.
  [21] قاسمی حسین آبادی، مریم (1395). اثربخشی آموزش گروهی مثبت نگری بر کیفیت زندگی و تاب‌‌آوری معلمان زن دانش آموزان استثنائی شهرتهران دولتی - وزارت علوم، تحقیقات، و فناوری - دانشگاه الزهرا (س) - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی- [کارشناسی ارشد].
  [22] - غیاثی، سیده الهه؛ طباطبایی، تکتم سادات و نصری، مریم (1394). اثر آموزش مثبت اندیشی بر بهزیستی روانشناختی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه بیرجند. اولین کنفرانس بین المللی روانشناسی و علوم تربیتی.
  [23] موحدی، جلیل؛ باباپور، خیرالدین و موحدی، معصومه (1393). اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویكرد امید درمانی بر افزایش امید و بهزیستی روان‌شناختی دانش آموزان روان‌‌‌‌‌‌‌‌شناسی مدرسه. (پياپي 9)، شماره1.
  [24] Suh, H., Gnilka, P. B., Rice, K. G. (2017). Perfectionism and well-being: A positive psychology framework. Personality and Individual Differences, 111, 25-30.
  [25] Uliaszek, A. A., Rashid, T. Williams, G. E., Gulamani, T. (2016). Group therapy for university students: A randomized control trial of dialectical behavior therapy and positive psychotherapyBehaviour Research and Therapy, 77, 78-85,
  [26] Lee, E. J. (2015). The Effect of Positive Group Psychotherapy on Self-Esteem and State Anger Among Adolescents at Korean Immigrant Churches Original research article, Archives of Psychiatric Nursing, 29, 2, 108-113.
  [27] McDavid, L., McDonough, M.H., Smith, A.L. (2015). An empirical evaluation of two theoretically-based hypotheses on the directional association between self-worth and hope. Journal of Adolescence. 41: 25-30. PMID 25771361 DOI: 10.1016/j.adolescence.
  [28] Werner, S. (2012). Subjective well-being, hope, and needs of individuals with serious mental illness. Journal of Psychiatry Research, 14(2),1-6.
  [29] Guney, S. (2011). The Positive Psychotherapy Inventory (PPTI): Reliability and Validity Study in Turkish PopulationProcedia - Social and Behavioral Sciences, 29, 81-86.
•  صفحات : 27-39
•   دانلود اصل مقاله ( 909.54 KB )